درمان آسیب های ناحیه کمر

خیلی‌ها وقتی دچار کمردرد می‌شوند، فکر می‌کنند که باید با ورزش وداع کنند. شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید ورزش‌ از آنجا که سبب کاهش شدت درد می‌شود و احتمال عود درد را کاهش می‌دهد، برای بیماران مبتلا به کمردرد، نقش درمانی بسیار مهمی دارد. یک برنامه ورزشی خوب می‌تواند سبب تسریع بهبود درد، کاهش شدت درد و حتی پیشگیری از عود کمردرد شود. برای اینکه ورزش شما موثرتر باشد، یک کلید مهم وجود دارد: برنامه ورزشی منظم.

1.روی شکم دراز بکشید و حدود 30 ثانیه خودتان را در این وضعیت نگه دارید.

2.ابتدا روی شکم دراز بکشید. دست راست و پای چپ را حدود 15 سانتی‌متر بالاتر از سطح زمین آورده و حدود 6 ثانیه در همین وضعیت نگه دارید. دست و پا را پایین بیاورید و همین حرکت را با دست و پای دیگر تکرار کنید.


3.به پشت روی زمین دراز بکشید؛ به صورتی که زانوها خم شود و کف پا روی زمین قرار بگیرد. اکنون یک زانوی خود را تا سینه بیاورید. پای دیگر را حرکت ندهید. باید قوس کمرتان صاف شود و کشش خفیفی را در باسن خود حس کنید. این کشش را 30 ثانیه ادامه دهید.

4.روی زمین دراز بکشید. زانوها باید حدود 90 درجه خم شوند. به تدریج عضلات شکم را منقبض کنید و شانه‌هایتان را بالا بیاورید. گردن خود را خم نکنید. 6 ثانیه در همین وضع بمانید.


5.روی زمین دراز بکشید. قوس کمر خود را به زمین بچسبانید. اگر حرکت را درست انجام دهید، یک نیروی رو به بالا در شانه‌ها و باسن خود حس می‌کنید. این وضعیت را 6 ثانیه حفظ کنید.

6.روی زمـیــن زانو بزنید. به تدریج تنه خود را به جلو ببرید. دقت کنید که پای جلویی و زانوی عقبی روی زمین ثابت بمانند و وضعیت ستون فقرات و قوس کمر نیز تغییر نکند. این حالت را 30 ثانیه حفظ کنید.

7.ایـــــن ورزش، عضلات پشت، تنه و ران را تقویت می‌کند. در فاصله 20 سانتی‌متری یک دیوار بایستید. به دیوار تکیه بدهید؛ به نحوی که ستون فقرات شما به دیوار بچسبد. زانوهای‌تان را کمی خم کنید و قوس کمر را به دیوار بچسبانید. این وضعیت را حدود 6 ثانیه حفظ کنید.

8.روی تخت دراز بکشید؛ به صورتی که پا‌های‌تان دراز باشد. یک ملحفه را به نحوی بگیرید که دو سر آن در دست شما و وسط آن پشت پاشنه پای راست شما قرار گیرد. به آهستگی ملحفه را بکشید (نباید زانوها خم شود) هر وقت کشش پشت ران را حس کردید، آن را حدود 20 تا 30 ثانیه حفظ کنید. همین کار را برای پای چپ تکرار کنید.

9.این حرکت برای تقویت عضلات ‌هامسترینگ و عضلات اطراف مفصل ران و لگن (هیپ) است. روی زمین دراز بکشید. دقت کنید که فقط پاشنه‌های پا روی زمین باشد. اکنون پاشنه‌ها را روی زمین فشار دهید. باسن را منقبض کنید و آن را از زمین بلند کنید، به نحوی که شانه‌ها، باسن و زانو در امتداد هم باشند. این وضعیت را حدود 6ثانیه حفظ کنید.

گردآوری : گروه سلامت سیمرغ

تمرین زدگی ورزشکاران

به خستگی طولانی مدت و افت عملکرد ورزشی یک ورزشکار که غالبا براثرافراط درتمرین یااجرای برنامه های غلط تمرینی ایجاد می شود. تمرین زدگی (Overtraining ) گفته می شود. میزان شیوع دقیق تمرین زدگی در رشته های مختلف ورزشکاران کاملاً مشخص نیست اما گزارش های متعددی ازشیوع این وضعیت ناخوشایند در ورزشکاران رشته های بسکتبال، مشتزنی، دوچرخه سواری، شنا، دو ومیدانی، جودو وکشتی ارائه شده است . به عنوان مثال، میزان شیوع تمرین زدگی درشناگران حدود ۱۰ تا۴۰ درصد و در دوندگان بین ۱۰ تا۶۰ درصد گزارش شده است .

● علل اصلی تمرین زدگی
ازمیان علل مختلفی که تاکنون درمورد تمرین زدگی گزارش شده است می توان سه علت اصلی را برشمرد :
۱) استراحت ناکافی بین جلسات
۲) نامناسب بودن حجم وشدت تمرینات
۳) افزایش ناگهانی فشارتمرین

ازعلل مهم دیگر می توان به اجرای تمرینات قدرتی شدید، مسافرت ها ومسابقات مکرر، یکنواختی برنامه تمرینات وعدم استراحت ورزشکار درطول تمرین اشاره کرد.

عواملی مثل تغذیه نادرست، ناکافی بودن خواب واستراحت، اضطراب در زندگی روزمره، فشارهای شغلی وتغییرات یا بی نظمی های زندگی ازجمله این عوامل است . به عنوان مثال، کشتی گیرانی که درجریان کاهش وزن شدید قراردارند، استعداد بیشتری برای ابتلا به تمرین زدگی دارند.
* علائم ونشانه هـــا

اگرچه تعداد علائم ونشانه های گزارش شده تمرین زدگی بیش از۱۰۰ مورد است با این حال می توان علائم زیر را به عنوان مهمترین موارد آن درنظر گرفت .

▪ علائـــم جسمانی:
ـ افزایش دردهای عضلانی ـ افزایش ضربان قلب و فشارخون در حال استراحت ـ کاهش توان هوازی
ـ تحریک پذیری عصبی ـ تولید مقادیر زیادتر لاکتات درعضلات در حین اجرای فعالیت
ـ افزایش استعداد ابتلا به بیماری های عفونی ـ دردهای مفاصل و عضلات که بین دو جلسه تمرین از بین نرود
ـ تورم غدد لنفاوی ـ طولانی شدن زمان التیام زخم ها ـ افسردگی ـ اختلال در خواب ـ اختلالات خلقی
ـ کاهش اعتماد به نفس ـ کاهش اشتها ـ احساس عدم امنیت

▪ علائم تمرینی
ـ افت عملکرد ـ افزایش طول دوره های بازگشت به حالت اولیه
ـ کاهش سرعت، قدرت و استقامت، افزایش زمان عکس العمل ـ استعداد بیشتر به صدمات ورزشی

 

● پیشگیری ازتمرین زدگی
پیشگیری از تمرین زدگی، بهتر و مؤثرتر از درمان آن است.نکات مهم در این زمینه عبارت است از:
- فشار ( شدت وحجم ) تمرین را به تدریج بالا ببرید . هیچگاه در هرهفته بیش از ۱۵ تا۱۰ درصد برحجم یا شدت تمرینات نیفزایید.
- اصل تنوع را درتمرینات رعایت کنید . گاهی از ورزش های دیگری که از نظر دستگاه های انرژی مشابهت زیادی به رشته ورزشی شما دارند استفاده کنید ( مثلا تمرین تفریحی بسکتبال برای کشتی گیران)
- در طراحی برخی از جلسات تمرین از خود ورزشکاران کمک بگیرید.
- پیش بینی روزهای تعطیل در برنامه تمرینات لازم است. هر هفته حداقل یک روز تعطیل کنید.
- بین فصول مختلف تمرینی از دوره های استراحت کامل سود جویید.
- از جلسات تمرینی که موفقیتی برای ورزشکار درپی دارد استفاده کنید .
- ورزشکاران را تشویق به تغذیه مناسب کنید.
- با نزدیک شدن به فصل مسابقات، از فشار ( به ویژه حجم ) تمرینات بکاهید.
- از روش های نشاط آور ( مثل ماساژ، آرام تنی، آب درمانی، دوش آب ولرم ) برای بازسازی بدن ورزشکاران بین هر دو جلسه تمرین استفاده کنید .
- صدمات و بیماری های کوچک را جدی بگیرید و با توجه به آنها شدت و حجم تمرینات ورزشکار را تنظیم کنید.
- در فواصل زمانی منظم، ورزشکاران را در آزمون های آمادگی جسمانی شرکت دهید تا از میزان پیشرفت یا پسرفت واقعی آنها آگاه شوید.
- از ورزشکاران در معرض خطر ( نوجوانان و جوانان، میانسالان و کسانی که به شدت تمرین می کنند) غافل نشوید ۰ به برنامه تمرینی آنها توجه بیشتری کنید .
- خواب ورزشکار باید کافی باشد وگرنه در مرحله تمرینات جدی به سرعت دچار تمرین زدگی می شود.

● درمان ورزشکار تمرین زده

در صورتی که ورزشکاری مبتلا به تمرین زدگی شد، باید هر چه سریعتر درمان در مورد وی آغاز شود .
همان گونه که در قسمت علائم و نشانه ها توضیح داده شد، علائم تمرین زدگی پرشمار است.از همین رو، تشخیص دادن تمرین زدگی کار دشواری است و بهتراست ورزشکار یا مربی با مشاهده بخشی از این علائم (پرسشنامه تشخیص اولیه تمرین زدگی)، به پزشک مراجعه کند تا با استفاده از معاینات و آزمایش ها تشخیص و درمان لازم در مورد او صورت گیرد . با این حال چند نکته مهم در درمان ورزشکاران تمرین زده وجود دارد که ذکر آنها لازم است.
ـ بهتر است ورزشکار حداقل ۳ هفته به استراحت بپردازد .
ـ گاهی حتی لازم است ورزشکار با نظر پزشک تا ۳ ماه استراحت کند.
ـ بهتراست تنها از فعالیت های سبک و ملایم مثل پیاده روی و شنا سود جسته شود.
ـ چنانچه شدت علائم روانی زیاد باشد، باید حتما ورزشکار به یک روانپزشک یا روانشناس ورزشی مراجعه کند

اصول تغذیه

 


افزایش و کاهش وزن معمولاً دغدغه بسیاری از افراد به ویژه جوانان است. در فایل زیر مطالبی پیرامون اصول تغذیه و نقش آن در کاهش یا افزایش وزن وجود دارد که می‌تواند برای دوستان ورزشکار مفید باشد. 

 

دانلود