ری
کاراته با "ری" آغاز میشود و خاتمه می‌یابد و معنای آن عبارت است از "احترام و تواضع". شاگردان کاراته، نه تنها در دوجو این موضوع را رعایت می‌کنند، بلکه با تمام مردم همین احترام و تواضع را اعمال می‌کنند. ری دارای مفاهیم خدا، بخشش و سخاوت نیز هست. پس ری عبارت است از روحیه "تشکر کردن، سپاسگزاری و ستایش" آنچه داده شده.
می‌خواهیم ببینیم کاراته بدون ری چگونه می‌توانست باشد. مسلماً شاگردان مطالب استاد را بخوبی یاد نمی‌گرفتند چرا که بخش مهمی از مفهوم "ری" گوش دادن و توجه کردن بسیار زیاد به استاد است. بدون "ری" کاراته می‌توانست بسیار خطرناک نیز باشد چرا که همکاری کردن جهت کسب اطمینان از امن بودن محیط کلاس کاراته، یکی دیگر از بخشهای مهم مفهوم "ری" است و بدون آن شاگردان احساس آزادی می‌کنند که جراحاتی غیر ضروری وارد کرده و یا در کلاس ناهماهنگی و مزاحمت به وجود می‌آورند. در کاراته همانند جامعه، روابط صحیح، سلیس و روان بین انسانها و مکالمات آنها بستگی زیاد دارد به اعمال احترام و تواضع نسبت به یکدیگر.
روشی که شاگردان کاراته برای ادای احترام به کار می‌برند، تعظیم کردن است. شاگرد، قبل و بعد از کلاس، به استاد تعظیم می‌کند. شاگردان قبل از شروع کار به یکدیگر نیز تعظیم می‌کنند. حتی قبل و بعد از مسابقات، که در آن شرکت کننده‌ها سخت ترین تلاش خود را برای برنده شدن اعمال می‌کنند، به یکدیگر تعظیم می‌کنند که نشان دهنده احترام متقابل است.
به وسیله اجرای "ری" در کلاس کاراته، شاگردان و استادان اعلام می‌دارند که از داشتن این فرصت برای یادگیری از یکدیگر، قدردانی می‌کنند.هنگامی که همشاگردی‌‌ها در کلاس کاراته به همدیگر تعظیم می‌کنند و مراتب احترام و تواضع را به یکدیگر نشان می‌دهند، در واقع مفاهیم سخت کارکردن و انضباط را که هر کس باید در کاراته رعایت کند، بهتر درک می‌کنند. با احترام گذاشتن به کلاس و لباس فرم "گی"، شاگردان از داشتن آنها قدردانی می‌کنند. به خاطر بسپارید که همه انسانها به اندازه کافی خوشبخت و خوش شانس نیستند که بتوانند کاراته را فرا گیرند.
چنانچه اصول "ری" را در زندگی خارج از کلاس کاراته به کار برید، یک انسان با انضباط و اتیکت به حساب می‌آیید. با انجام ری، هنگامی که از مهمانانی که به خانه‌تان آمده‌اند تشکر می‌کنید به این معناست که از تلاش و زحماتی که آنان متقبل شده‌اند تا در مهمانی خانه شما شرکت کنند، سپاسگزاری می‌کنید. هنگامی که در سر میز غذا اصول ری را رعایت می‌کنید، در واقع به مهمانان احترام گذاشته‌اید چرا که لحظات خوب و خوشایندی را با آنها سپری کرده‌اید و وقتی که به اجرای "ری" در کلاس کاراته عادت کردید، سعی کنید آن را در زندگی روزمره هم به کار برید و هیچگاه به افراد و یا اشیاء به عنوان چیزهای بخشیده شده به شما، نگاه نکنید. این روح ری است.
شی‌دوشا ، درجات مربیگری در کاراته
شی‌دوشا ، درجات مربیگری در کاراته
جوکیو به معنای "مربی"، شرایط عمومی: حداقل 21 سال سن، دارا بودن دان 3 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 3 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جوکیو می‌باشد).
جون‌شیهان به معنای "استاد‌یار"، شرایط عمومی: حداقل 26 سال سن، دارا بودن دان 4 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 2 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جون‌شیهان می‌باشد).
شیهان به معنای "استاد"، شرایط عمومی: حداقل 30 سال سن، دارا بودن دان 5 " حداقل 4 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 1 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه شیهان می‌باشد).
اقتباس و ترجمه شده از وب سایت استاد احد تن‌زاده، shitokai.com
تعادل
یک هنر جو کیوکوشین کاراته باید بتواند در هر لحظه وزن بدنش را حفظ کرده و تعادل داشته باشد یعنی بعد از مدتها تمرین بایستی خیلی سریع جابجا شده و در موقعیت جدید وزن خود را روی پاهایش حفظ کند در حقیقت تفاوت داچی و راه رفتن معمولی در همین زمان جابجایی وزن یا مرکز ثقل بدن است در راه رفتن و قدم برداشتن عادی فرد اول پایش را جابجا می کند و بعد وزن بدن را منتقل می نماید ولی در حرکت داچی وزن (مرکز ثقل) هماهنگ و همزمان با حرکت پا جابجا میشود و در همه حالت مرکز ثقل بدن باید در اختیار خودمان باشد. در کلاسهای کیوکوشین درهر جلسه تمرین بسته به ظرفیت رده کلاس به موضوعات مختلفی پرداخته می شود که این موارد بسته به نظر استاد وشرایط زمانی ومکانی تفاوت دارد ولی درکل به چند مجموعه تقسیم می شوند که به صورت تیتروار عبارتند از:
1- نرمش(شامل دو-گرم کردن تاندون هاو نرم کردن مفاصل)
2- تکنیهای کلاسیک(شامل اجرای همه تکنیکهای دست وپابا شماره وگروهی )(کیهون های35دقیقه ای)
3- کیهون(اجراوتمرین تکنیک های مختلف برروی داچی های مناسب )
4- کاتا(اجرای کاتاهای مختلف در رده های گوناگون)
5- کمیته(جیو-مواته گوداسای-ایپون-سمبون) مبارزه
6- استقامت بدنی(اجرای حرکت های قدرتی برای بالا بردن توان عضلات وحجم تنفس)
7- میت وکیسه(تمرین بوسیله میت وکیسه بوکس)
8- وزنه(تمرین بادمبل-میل-پرس)
9- دفع شخصی(فنون دفع ضربه وقفل کردن حریف)
10- در درجات بالاترتمرین باابزارجنگی (نانچکو-بو-سای-کن دو-تون فای-شمشیرسامورائی)
نوشته شیهان افشین طباطبایی