تاندن به مرکز ثقل بدن اشاره می‌کند که در ناحیه تحتانی شکم (پایین ناف) قرار دارد. بر اساس باورهای قدیمی آسیایی، تاندن ناحیه‌ای است که از آنجا بدن گونه‌ای از انرژی را که در زبان ژاپنی کی نام دارد بازپخش (آزاد) می‌کند.همان انرژی که تمام اجسام در جهان را حرکت داده و تغییر می‌دهد. کی و تاندن عناصر اصلی تمامی اشکال طب سنتی آسیای شرقی هستند، از طب سوزنی و شیاتسو گرفته تا طب گیاهی.


تان به ضرورت طب آسیایی اشاره دارد و دن به معنی شالیزار است. تاندن به تنهایی یک نقطه خاصی در بدن نیست، بلکه ناحیه‌ای است که در قسمت تحتانی شکم گسترده شده است که همانند شالیزار برنج می‌توان آن را به بخش‌های مختلفی تفکیک کرد. مردم بطور فعال در حال تقویت کی در بدن خود هستند (تمرینات و نرمشهای تای‌چی)، در حالیکه پزشکان طب آسیایی و یا اساتید هنرهای رزمی اغلب به نواحی دیگری از تاندن اشاره دارند.

تشریح جزئیات و نظریات اولیه طب سنتی آسیایی در حوزه این مقاله نمی‌باشد، ولی اگر شما از آن دسته اشخاصی هستید که به کی اعتقاد ندارید باید به این نکته توجه کنید که هر فعالیتی در کاراته، از تنفس گرفته تا لگدهای چرخشی از تاندن سرچشمه می‌گیرد.

بطور مثال یک ضربه مستقیم دست مؤثر نخواهد بود اگر فقط بازوها و شانه‌هایتان حرکت کند. زمانیکه شما تکنیک ضربه مستقیم دست (مخالف پای جلو) را اجرا می‌کنید وزن خود را به روی زانوی پای جلو منتقل و پای عقبتان را کاملاً کشیده نگه دارید تا بیشترین قدرت ایجاد شود. بعبارت دیگر باید مطمئن شوید تاندن با عوامل اجرای تکنیک؛ مشت، بازو و شانه هماهنگ و در حرکت ‌می‌باشد. اگر چه شما در حالت سکون ضربه را اجرا می‌کنید ولی باید همزمان با اجرای تکنیک کفل خود را بچرخانید تا بدنتان به دور تاندن بچرخد، ضربه حاصل بمراتب نیرومندتر خواهد بود. همانند هر تکنیک دیگری در کاراته که قدرت فوق‌العاده خود را (کی) از پایین‌ترین منطقه شکم یعنی تاندن می‌گیرد.

بطور ساده زمانیکه تنفس می‌کنید سعی کنید از قسمت تحتانی دیافراگم بجای سینه و شانه‌هایتان استفاده کنید. استفاده از قسمت فوقانی بدن برای تنفس، شانه‌ها را افتاده و بدن را خمیده کرده و مانع از حرکت درست می‌شود. با تمرکز کردن تنفس‌تان با تاندن خود، تنفس‌هایتان عمیق‌تر، نرم‌تر و بطور کل بدنتان آرام (ریلکس) خواهد شد.

سخن آخر اینکه، برای استفاده از تاندن نیازی نیست که به کی اعتقاد داشته باشید، در واقع وجود کی و تأثیرش در مبارزه موضوع بسیاری از مباحثه‌ها در سلسله مقالات رزمی است. برخی به آن معتقدند و برخی دیگر نه. اما بسیاری از اساتید هنرهای رزمی صرف نظر از اعتقادشان نسب به کی، به مرکز ثقل در بدن اعتقاد داشته و وجود تاندن را برای اجرای درست یک تکنیک ضروری می‌دانند.

برگزاری مراسم تقدیر و تشکر از قهرمانان کشوری در مسجد امام حسین علیه السلام

 

در خجسنه سالروز میلاد با سعادت امام حسن مجتبی علیه السلام مراسم تقدیر از شیهان فرید دلفانی و قهرمانان کشوری باشگاه کیو کوشین امیرالمومنین علیه السلام  با حضور خیل نماز گزاران و اهالی محترم فاز5 اندیشه بر گزار گردید و هدایای این عزیزان توسط امام جمعه محترم و  اقای مهندس علی بدلی از اعضاء محترم  منتخب شورای شهر اندیشه تقدیر به عمل امد. همچنین در همین مراسم شیهان فرید دلفانی طی سخنانی گزارشی را از عملکرد باشگاه و مسابقات کشوری به سمع حضار رساندند.  

  

 

 

 

 

 

40 سال از مرگ بروس لی گذشت

بروس لی، اسطوره هنرهای رزمی با فنون و مهارتش چشم میلیون‌ها نفر را بر پرده سینما خیره کرد.، خیلی ها او را یکی از تأثیرگذارترین رزمی‌کاران قرن بیستم می‌دانند؛

به گزارش «تابناک»، وی با درخشش خود راه را برای رزمی‌کارانی مانند جکی چان و جت لی به پرده سینما باز کرد. بروس لی با نام کامل لی جان فن (Lee Jun-fan) هنگام مرگ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳ تنها ۳۲ سال داشت. او در حالی ۴۰ سال پیش در هنگ‌کنگ چشم از جهان فروبست که به چهره‌ای نمادین تبدیل شده بود.

40 سال از مرگ بروس لی گذشت

بازی در فیلم "اژدها وارد می‌شود" بیش از پیش موجب شهرت بروس لی شد. به بهانه زادروز «بروس لی» اژدهایی که مرموزانه به کام مرگ رفت بیست‌و‌هفتم نوامبر (۶ آذر ) برابر است با زادروز «بروس لی» استاد هنرهای رزمی، بازیگر فیلم‌های رزمی، فیلسوف و بنیان‌گذار سبک جیت کان دو (Jeet Kune Do) است. از او به‌عنوان تاثیر گذارترین رزمی‌کار قرن بیستم و نماد فرهنگی یاد می‌کنند.

بروس لی یکی از اشخاصی بود که در آن زمان محبوبیت خاصی میان همه مردم داشت. فردی که دستهایش مانند تیغ عمل می‌کرد و در کونگ فو بازی شهرتی جهانی یافته بود. در آن دوران اکثر جوانان به ویژه پسرها اتاقهای خود را با عکسهایی از بروس لی تزئین می‌کردند .

40 سال از مرگ بروس لی گذشت

بروس لی همچنین یک بازیگر ادیب و دانشمند بود . قدرت بازیگری بروسلی مرزهای سیاسی را در می نوردد . و دوست و دشمن را یکسان به تماشای فیلم هایش می کشاند . هنر نمایی اش تحسین همگان را بر می انگیزد . هر چند او اولین بازیگر فیلم های رزمی نیست ، اما توانست شاهکارهای جاودانه ای در سینما از خود به جا گذارد . بروس‌لی هزاران بار مرگ را به چشم خود دیده بود.سالهای متمادی مرگ در پی او بود تا اینکه در روز شوم 20جولای 1973 در سن 32 سالگی او را به کام خود کشید.

از زمانی که در نقش کاتو در سریال تلویزیونی زنبور سبز به شهرت رسیده بود نام وی همواره قرین مبارزه و مرگ شده بود.دائماً شایعاتی پخش می شد مبنی بر اینکه او با 10 نفر مبارزه کرده و پس از کشتن سه چهار نفر از ولگردها و اوپاش یا خودش‌زخمی شده یا به قتل رسیده است . بروس از هیچ کس نمی‌ترسید. آن قدر به توانایی‌های خودش اطمینان داشت که از هیچ مبارزه ای رویگردان نبود

تاثیر پیروزی ها و شکست ها در مبارزان هنرهای رزمی

گشت و گذاری در انجمن های مختلف اینترنتی اعم از وب سایتهای داخلی و خارجی باعث شد که من متوجه شوم افراد زیادی تمایل به پیشگویی سرانجام کار مبارزان و یا کاهش توانایی او پس از شکست در مبارزه را دارند . واقعیت امر این است که هیچ کس در هنرهای رزمی تا به حال سابقه کاری کاملی از خود به جای نگذاشته است .
هر کسی از ردیف -ج مبارزان تا ابر ستاره های بزرگ و مبارزان مشهور مثل : وین پار ، استن لانگینیدیس ، سام گرکو و مایک زامبیدیس با شکستهایی در کارنامه ورزشی خود مواجه شده اند .
در زمان باخت و شکست هر مبارز ، طرفداران وی به جنبش و تکاپو می پرداختند و شروع به بدگویی از حریف مقابل و پیشگویی سرانجام کار مبارز برنده میکردند .
هر روز ،یک مبارز با مبارز دیگر مبارزه میکند و این طبیعت روند بازی است . همیشه ضربه مشتی وجود دارد که مبارزی که تجربه و برد کمتری در این زمینه دارد مغلوب آن میگردد . این موضوع قبلاً بسیار اتفاق می افتاد . برخی از این شکستها که برای مبارزی مثل مارک هانت در مبارزه با جرو لوبنر اتفاق افتاد باعث انگیزه ای شد تا در مسابقه سال 2001 ردیف K-1 گراند پریکس برنده شود و مشهورترین مورد را بیافریند .
چرا طرفداران ورزشهای رزمی اینقدر در مورد کارنامه ورزشی مبارز خود حساسند در صورتی که طرفداران ورزش تنیس حتی به مسابقات ورزشکار خود توجهی نمیکنند ؟ لیتون هویت میگوید : ( اگر به کارنامه شغلی ورزشکار خود نگاه کنید مطمئن هستم که بر او بردها وشکستهای متعددی را خواهید دید . در حقیقت اگر کارنامه ورزشی برخی از بهترین تنیس بازهای جهان را به اصطلاحات مبارزه ای ترجمه کنید واقعاً وحشتناک خواهد بود ، همین واقعیت در مورد شناگران و اسب سواران و گلف بازان و دیگر ورزشکاران حرفه ای سایر رشته ها نیز صدق میکند . اما حال چرا اینقدر روی کارنامه این ورزشکاران به اندازه رزمی کاران تاکید نمیکنیم ؟
توجه کمتری روی کارنامه ورزشی رزمی کار نسبت به سطح رقیب و حریف وی قرار داده می شود .
من مبارزانی را دیده ام که کارنامه ورزشی عالی و خوبی برای خود ثبت کرده اند ، کسانی که در واقعیت به مبارزه با رقبایی پرداختند که بسیار کمتر از سطح مهارتی آنها بوده اند . این ورزشکاران تنها به این دلیل با افراد ضعیف تر از خود مبارزه کرده اند تا همیشه برنده مبارزه باشند و در کارنامه خود برد ثبت کنند .
اما در این زمینه ورزشکارانی نیز بوده اند که همیشه با افراد بالاتر از خود مبارزه کرده اند و هیچ توجه ای به تعداد برد و باخت ثبت شده در کارنامه ورزشی خود نداشته اند . این افراد قابل تحسین و احترام هستند .
افرادی مثل وین پار ، بروس مک فی ، جنک بینک سلحشورانی واقعی هستند که بارها و بارها خود را در برابر افراد برتر سنجیده اند . آنها هر یک باختهایی عادلانه در کارنامه خود به ثبت رسانده اند . آنها خودشان را محک زده اند و توانایی خود را به خودشان ثابت کرده اند .
چیزی که بالاتر از هر مبارزه دیگری می توان آنچه را که از نظر جسمانی ، ذهنی و احساسی آموزش دیده اید انجام دهید . این در اصل نوعی محک زدن توانایی های اصلی مبارز می باشد . در حقیقت ، برد ، باخت و یا آوردن هر کسی در این وادی نوعی اعتبار است که ورزشکار باید آن را در نظر بگیرد تا فرد دیگری که وارد این حیطه شد نیز بتواند در آن موفق شود و سرخورده نگردد .